Hayat Ve Rutinlik

Hayat ve Rutinlik

Rutinliğe bağlanmış durumdayım.Okul-ev,ev-okul...Üçüncü bir uğraş alanım yok. Rutin dışı diyebileceğim tek şey,vize haftası.Sınavlarda olmasa rutinlik bataklığında kayboluyordum! Sınavlar başlayınca,üzerimde gereksiz bir adrenalin patlaması oluştu.Güya ders çalışmayı sınav haftasına bırakmayacaktım.'Sabahlama' diye bir mevzum olmayacaktı! Evet, işgüzarlık başa bela."Bugünün işini yarına bırakma"demiş,kim oldukları tartışmaya açık olmayan büyüklerimiz. Galiba günübirlik yaşamak biraz da gelecekten ya da olacaklardan korkmaktan kaynaklanıyor. 'Acaba'larla dolan hayatımız,ister istemez içinde bulunduğumuz günü, gün etmeye itiyor bizi. Olacakları ertelemek zorunda hissediyoruz kendimizi.'Amann ne sıkcam canımı..sınavlar gelince bakarız...'gibi söylemlerde bulunmamız pekte iyiye işaret değildir aslında. Hayatta mutluluğun formülü(bencee),hayattaki öncelik sıralarının belli olmasıdır. Tabii sıralamanın doğru yapılması ve sıralanmış maddelerin eksiksiz yerine getirilmesi önem arz etmekte. Çevre faktörü de önemlidir.Bunu aşmanın yolu da,'kulak kapatmak'tan geçiyor. Rutinlikten giriş yapmıştım yazıya.Tamamen bireye bağlı bir durumdur,hayat akışının nasıl ve ne düzeyde olacağı. Galiba,bence,hayat rutinlikte gizlidir...

ilkbahara selam olsun

darlanırım her aklıma gelişinle. vazgeçme hatalığı, seni unutturmadı geçen zaman içinde... arttı giderek hasretin. oysa ki yeni varoluş gerekirken!

maviye yaklaştıkça siyahlık artıyor

ellerim bağlı.kördüğüm atılmış sanki.

sana gelmek istedikçe yolumu kaybediyorum.

tüm yollar sevgiliye çıkar,

yalanıyla avutuyorum cismaniyetimi.

kaybolduğum yollarda sana daha da ihtiyaç duyuyorum.

gelip beni bulacağın ümidiyle,

serkeşçe sağa sola sapıyorum.

her yerde trafik ışıkları,hepside kırmızı.

hayat bu ya,

tesadüfleri sever!

senin gelme ihtimaline karşılık,her şey durmuş.

daha iyi bir yere geçmeliyim.

caddelere,sokaklara hakim olabileceğim bir yer olmalı.

geldim ama sen yoktun,dememelisin.

geldiğin gibi bulabilmelisin beni.

daha yüksek bir yere çıkmalı,

her yere hakim olacak bir yere.

semaya olan yakınlığım sana kavuşmam demek!

ondan geriye kalan

kafada biriktirilen onca kelimenin,ağızdan çıkamamasıdır belki de aşk.

gözlerinde kaybolma korkusunun,onu görme isteğini hafifletmesi midir acaba?

karşısında lâl olan dilin hiyaneti mi yoksa,

onu bir daha görememe korkusu mudur beni konuşturmayan?

içimdeki kelebeğe

  yapışmış halde

sen hıçkırıkları boğazıma...

yutkunamamak 

daha da zorlaştırıyor.

nefes almak güçleşiyor

giderek.

iyisi mi;

bir bardak

soğuk su içmeli.

'sen'in geçmesi

kuvvetle ihtimal!

                                                    ŞP

emrediyorum,yap bunu!

ayağına kadar gelmişti fırsat.

önemli değil,kaçabilir..

beklemelisin.

işte bu önemli!

karanlıkta yürürken ışığı hissetmelisin.

hayal kurmalısın,en gerçeğinden,

hayal edilemeyenler gerçekleşemez!

fırsatlara yol açmak,onlara yol göstermek..

yap bunu.

ne olursa olsun..

yap...

#resim alıntıdır::http://www.pronon.se/Featured/Now/i-qXVvck3