Lmek Are Midir?

ölmek çare midir?

                                                         25/eylül/13 ölmek çare midir? ölüp yeniden dirilmek. yenilenmek,çaresi midir herşeyin? insan yaşarken de ölüdür. yirmisinde meftun olmuştur. hislerden yoksun. insanlar arasında maske takan bir çaresiz! çaresiz demek de tam tanım olmuyor aslında. sadece azraili bekleyen, bekletilmeyi sevmeyen, o gelmeden kapısını çalmayı an be an arzu eden faniler diyarında etli kemikli şovalye! ölmek çare midir? yaşa yaşayabildiğin kadar! amacın ne? günübirlik varlığının şehvetinde doruklara mı ulaşmak? yolunu kaybeden viraneyim ben. ayıkken sarhoşlukları yaşamak, ne kadar da seviyesizce! ölmek çare midir? tek vücutta birden çok kişilik, çok kişilikte kayboluş... kişilik kaybı yaşanıyor. gazetelere hükümsüzlük ilanı verilse bulunur mu acaba? diplerde dolaşmak ya da zirvelere çıkmak ne fark eder ki allah aşkına! `allah aşkı` demişken, nerde aşk? gerçek aşk kimde? faniye tutulmak mı acaba? faniden aşkı yaradana mı ulaşmak mıdır? kafam karmakarışık. ölmek çare midir? bu duruma gelme nedenim ne? nasıl bu hale gelindi? sebepler araştırılmalı. pekte irdelemeye,deşmeye gerek yok. sebep çare değildir çünkü. şimdi ne olacak? en doğru soru bu. ölmek çare midir? kim kurtaracak beni? aile mi,dostlar mı? fanileşmiş bir kadının aşkı mı? tüm sebepleri yaratan mı? galiba son soru da cevaplar gizli. ona ulaşmak için bir araç olmalı. mesela onu bilen,ona yakın bir nisa! çabuk bulmalı beni, çok geç olmadan... kaybolan yolun bulunmasının imkansızlaşmaması için acele etmeli fani kadın! ölmek çare midir?

                                                          ŞP

hayata "tadımlık" gözüyle bakabilmek

 09ekim13

Sığınacak yerlerdir benim için.Kişiliklerimden sıyrılabildiğim yer.Ruhumun,dizginleri elinde tutabildiği tek yer...

Kafamdaki düşünceler olabildiğince sakinleşiyor.

Nefessiz yaşanılmayacağını biliyorum.Ama bazen nefesle eşdeğer şeyleri olabiliyor insanların.

Benim içinde oralarda bulunmak böyle birşey galiba.Ayaklarım ister istemez götürüyor beni oralara.

Hayatın meşgalleri tamamen soyutlayabiliyor varlığımı.Bazen herşeyi bir kenara bırakmak ve

yalnızca oralarda takılmak istemenin gayesi ürpertiyor aslında.

Diğer insanların anlayamayacağı bir istek bu bendeki.

En yakınım dediğim dostum ya da arkadaşlarımın idrak edemeyeceği,bir ferahlanma yeridir oralar benim için.

Onlar tamamen kapılmış haldeler yaşam yarışına.

İçlerinde var olan asıl kişilikleri örtbas edilmiş modern evrimin yandaşları!Rahatlık herşeyleri oluvermiş."Aman düzenim bozulmasın...Ben iyiyim..."'lerin diyarında,tekleşen bedenim oralarda ferahlıyor.

Empati denilen olgu aslında,oluşturulmuş yapay bir duygu!Yalnızca nefsleri için varolan -yanımdakiler dahil- insanların avunmak için oluşturdukları bir entrika.

Dediğim gibi,bireyi en iyi anlayan yine kendisidir.Dostlarmış,yakınıymış hepsi palavra...Tek geldik ve tek gitmeye namzetiz!

Demem o ki sevgili okur,

varlığını en ince ayrıntısına kadar tanımak bir insanın en temel görevidir.Yapmacıklardan ve alışılmış duygulardan sıyrılmak lazım.

Yazının başından beri 'o yer' diye tabir ettiğim yer,kabristanlardır efendim.Evet kemikler diyarı...

Herkesin selamı var size....ŞP

derin

                                                                                  mart/13 daldı.çok uzaklara daldı. önünü göremiyordu,sisten miydi? diye düşündürten,asıl kendisiydi sebep! yürüdü,düz bir yol bulmaya çalıştı.. etraf kapkaranlık, etraf ıpıssız, etraf harabelerle dolu, etraf kırık camlarla dolu... takıldı ayağı taşa,düştü. zar zor doğrulabildi, kalkmaya takati kalmamıştı. zorlamayı bırakıp,oturdu. debelenmekten vazgeçti; kendinden vazgeçmişti asıl, farkındaydı,yapacak birşey yoktu. uykuya daldı,daldı. kendine gelemedi bir türlü. kaç saat,kaç gün olduğunu bilmiyordu, o halde kaldığını... etraftan bir ses işitti. yoksa,yoksa gelen o muydu? açtığında gözlerini,açmakta zorlanmıştı; sıcak bir yatakta buldu kendini...

                                                                                             ŞP

düşünceler

Farklı olma isteği her insanın doğasında vardır.Kiminde ayyuka çıkmıştır kiminde de ortaya çıkmayı beklemektedir.Bir insanı diğerlerinden ayıran temel etken,zihinde bulunan bu "farklı olma" isteğidir.iyi yönetilirse;insanı, elbette farklı kıldırır.Ama çoğu kez olduğu gibi,bu farklılaşma arzusu insanı:"insan" olmaktan çıkarmaktadır.Nerede duracağı belli olmayan bu insan türleri (!) etrafa saldırıp dururlar.Bunun sonucunda: farkında olmayan bu insan ırkları kendilerini bir anda yalnızlık içerisinde bulurlar.

karakaşlı'ya

                                     nis/1 3                                                                             ah sevgili dostum;

                 güneşin sıcaklığı mı yaktı,

                 alevler yükseliyor gözlerinden.

                 olsa alsa

                 yalnızlığın senle tutuşması.

                 dikkat et dostum;

                 yağan yağmur

                 söndürebilir yalnızlığını.

                 umut et dostum,

                 yalnızca umudunla yan!

                                                                                                                   ŞP

yeter ki samimi ol

                                                                                     21eylül13 kat be kat misliyle severim, yeter ki samimi ol. mısralarım dolar,yazılmadık yer kalmaz seni anlatmaya. öyle hal alır ki sigara paketleri de çare olamaz. yazdıkça açılan,açıldıkça yazmaya şehvetim artar! yeter ki samimi ol. yaşamaya hevesim olan sen, nefes almama sebep oluşun, mutluluğa açılan kapım olman, yeter de artar... bir gülüşün yeter, günümün mutlu geçmesine. yeter ki samimi ol. baktığım,gördüğüm her yerde olman aşkın yan etkileri galiba. olsun. her daim yanımda hissetmem seni bedel herşeye. yeter ki samimi ol.

                                                          ŞP