Eyhmus Pamuk - Tumblr Posts - Page 2
biraz heyecan dolu yazıldı
heyecan olmadan asla!
duygular,heyecanla yol bulur.
için kıpır kıpır olmalı.
canlılıktan ölmelisin...
düşünmek çaresi değil herşeyin;
aksiyonerlik lazım.
ne yaptığını bilmiyorsan,
çekil yoldan.
ezilme tehlikesi yüksektir,
böyle durumlarda.
tarumar olmak istemiyorsan,
al heyecanını
koyul yola!
kolay gelsin...
#resim alıntıdır
emrediyorum,yap bunu!
ayağına kadar gelmişti fırsat.
önemli değil,kaçabilir..
beklemelisin.
işte bu önemli!
karanlıkta yürürken ışığı hissetmelisin.
hayal kurmalısın,en gerçeğinden,
hayal edilemeyenler gerçekleşemez!
fırsatlara yol açmak,onlara yol göstermek..
yap bunu.
ne olursa olsun..
yap...
#resim alıntıdır::http://www.pronon.se/Featured/Now/i-qXVvck3
Huzura Ramak Kala
Gözkapaklarımın hep kapalı olmasını arzuluyorum. Karanlık,kapkaranlık ortamlar,hayal kurmaya müsait oluyor çünkü. Dünyayı istediğim şekilde bökebilmekteki rahatlık,içimi huzur ile dolduruyor. Ve o dünyada sevmediğim kişi(lik)lere yer vermiyorum. Her şey daha güzel! Ama gözlerimi açtığımda her şey o kadar zorlaşıyor ki! Mutluluk yerini hissizliğe devrediyor. Gerçekler hiç olmadığı kadar can yakıcı olabiliyor. Önemli olan galiba, tüm olanlara karşı insanın dayanabilme katsayısı! Ne kadar yüksekse bu oran,bu diyarda o kadar da huzurlusun. Durum bu kadar açık. Benimse gücüm tükeniyor sanki. İçimde bir yerlere saklanmış gibi. Sadece gözlerimi kapattığımda ortaya çıkıyor!
maviye yaklaştıkça siyahlık artıyor
ellerim bağlı.kördüğüm atılmış sanki.
sana gelmek istedikçe yolumu kaybediyorum.
tüm yollar sevgiliye çıkar,
yalanıyla avutuyorum cismaniyetimi.
kaybolduğum yollarda sana daha da ihtiyaç duyuyorum.
gelip beni bulacağın ümidiyle,
serkeşçe sağa sola sapıyorum.
her yerde trafik ışıkları,hepside kırmızı.
hayat bu ya,
tesadüfleri sever!
senin gelme ihtimaline karşılık,her şey durmuş.
daha iyi bir yere geçmeliyim.
caddelere,sokaklara hakim olabileceğim bir yer olmalı.
geldim ama sen yoktun,dememelisin.
geldiğin gibi bulabilmelisin beni.
daha yüksek bir yere çıkmalı,
her yere hakim olacak bir yere.
semaya olan yakınlığım sana kavuşmam demek!
bir hayali sevgiliye açık mektup
öğlen vakitleriydi. güneşin sertliğini şemsiyeler kesiyordu. bir masada oturmuş,seni bekliyordum. aylardan sonra randevu vermiştin! görüşme saatinden evvel gelmiştim: henüz gölgelerin boyu uzunken. sen gelene dek defalarca konuşmuştum seninle. prova deniliyor ya,işte ondan. ve sen yarım saat gecikmeli gelmiştin. olsun. sonuçta gelmiştin. merhabalaştık,karşıma oturdun. hiçbişi içmeyecem seni dinliyorum,demiştin. ve anlatmaya başlamıştım. sana,seni anlatıyordum. gerçi bu konuşmayı,gözkapaklarımı her kapatışımda yapıyordum seninle. ve sen dinliyordun sessizce. bana kalsa günlerce anlatırdım da,sustum. bişiler demeni beklemiştim. ve sen suskundun. dakkalar sonra dudakların kıpırdamıştı,nihayet. heyecanla bekliyordum. ve sen konuşacaktın. çok soğukkanlıydın. hiçbir duygu esintisi gelmiyordu senden. ve sen olmaz dedin. beraber susmuştuk. ben suskun. sen suspus...
suyun masumiyeti
kayboluyorum...
siman yaşamama engel!
terkedile beri,
bulamadım kendimi.
giderek engelli bir
vaziyete doğru
yol alıyorum...
sevginin 'sen' hali
gözlerinde bulmalıyım sana adadığım sevgimi, rotasını seninle bulmalıyım kaybolmaya yüz tutmuş kalbimin. tümlüğümü sana bahşetmişken bensiz konuşmalar çirkinleştirmemeli, bendeki senin parıltılarını... sana yakışanı yapmalısın her anında. sevginin sen halini asla yontmamalısın, hiçbir şekilde.. tenler üstü sevdaya ramak kalmışken, bir kenara bırakmalı; ihtirasları,şevkleri... önüne geçmemeli, nefs denen diktatör; sevgimizin... saf kalmalı; tümüyle sen kalmalı,aşkımız... sana yazıyorum sen kalan kelimelerle.. seninle tanışan cümlelerle ulaşma çabasındayım,sana. bizi yazmaya hasret kalemimle diziyorum dizeleri "sen" için. mürekkep kokusu değil, sen kokuyorsun kağıtlar... yazdıkça hırpalanan harfler birlik olup zorlaştırıyor, "seni" yazmama.. anlamlı kelimeler anlamsızlaşma çabasındayken, pes etmiyorum; seni yazmaya seni anlatmaya...
senkronize atlayış
kaderden yana sıkıntı yok.
sıkıntı yok da
çekilmeyen insanlarla birarada olmak
aynı oksijeni paylaşmak
ve
aynı toprağa gitmek...
aslında biriz,
yekten koparılmayacak diğer tarafız.
sağ ayağı destekleyen sol ayak!
tek sorun,
uyumsuzluk.
anlaşmazlıkların çıkış yeri,
sağ ayağa uymayan sol ayak.
bir beden,tek kalp
ve
bir bedende iki ayak...
kuytulu hisler
gece katranlaşır
aklıma gelen her vukuatlarımda.
ve gitmez aklımdan gözlerindeki
suçlayıcı bakışların..
fersah fersah uzakta olmam da
kesmez acımı.
giderek derinleşir pişmanlık.
her nefes alıştaki
ölüm isteği bundandır.
kim bilir...
belki de o istek
sensizlikte gizlidir...